ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥ

Να στερηθώ το θαύμα μη μ' αφήσεις
στα μάτια σου να χάνομαι
και να ‘χα τη νύχτα ν' ακουμπάει στο μάγουλο μου
το ρόδο της ανάσας σου μονάχα.

Πονώ που είμαι εδώ, σ' αυτή την όχθη,
κορμός χωρίς κλαδιά στην ερημιά του,
χωρίς χυμό χωρίς πηλό και άνθη
για το σαράκι μες τα σωθικά του

Αν είσαι ο κρυμμένος θησαυρός μου
η σταύρωση και η νωπή μου θλίψη
κι εγώ σκυλί της επικράτειας σου

αυτό που έχω κερδίσει ας μη μου λείψει
και που στολίζει τώρα τα νερά σου
με φύλλα από το φθινόπωρο μου.

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: Σονέτα του Σκοτεινού Έρωτα (Μικρή Άρκτος, 2004)

Μετάφραση: Σωτήρης Τριβιζάς

Τα σονέτα του σκοτεινού έρωτα είναι μια συλλογή ερωτικών σονέτων που ο Λόρκα ξεκίνησε την συγγραφή τους το 1935, ένα χρόνο σχεδόν πριν την δολοφονία του και αποτελούσαν μέρος ενός σχεδίου που αφορούσε την συγγραφή ενός ποιητικού βιβλίου με εκατό σονέτα. Τελικά αυτό ήταν ένα σχέδιο που ματαίωσε για πάντα ο ισπανικός εμφύλιος και ο θάνατος του ποιητή. Πολλά από αυτά χάθηκαν και όσα γλύτωσαν από την δίνη του πολέμου η οικογένεια Λόρκα προτίμησε να τα "θάψει" για σχεδόν 50 χρόνια και έμειναν ανέκδοτα μέχρι το 1984, οπότε δημοσιεύτηκαν χωρίς την έγκριση της οικογένειας στην εφημερίδα ABC. 'Εκτοτε αποτελούν ένα αναπόσπαστο τμήμα των απάντων του Λόρκα.