Καραόκε πολιτική

του Ανδρέα Τσιάκου Βαράνε τα ψεύτικα τύμπανα, πλήκτρα ιλουστρασιόν γεμίζουν το βάθος των ηχείων, μικρόφωνο ασύρματο, λόγια κατηφορίζουν στην οθόνη, πάτα το play μεγάλε ρυθμιστή της ματαιοδοξία μου,
της μικρής μου χαράς καθοδηγητή, να λικνίσω το κορμί μου σε ρυθμούς iPhone. Προωθήστε, κοινοποιήστε, σκουπιστείτε, τελειώσατε. Αύριο πάλι στην ουρά της καθημερινότητας θα σου πετάω γαρύφαλλα και αυτόγραφα- εγγυήσεις υπομονής θα σου υπογράφω, τι οφείλω άλλωστε στην ύπαρξη, τι σου ζητάω ο μονόφθαλμος τελικά;
Μια βιαστική ανάγνωση, ένα one night stand στην σκιά της κάλπης, ένα ξεκατίνιασμα μετά την κυριακάτικη λειτουργία, μια ενοχική ενσωμάτωση του φόβου σου πάνω στο παγωμένο σου κορμί, μια αναγνώριση έστω και παρασυρόμενη από τις λάσπες, εγώ το ήσυχο κατοικίδιο της απέναντι κάμερας, εγώ το θυμωμένο πρόσωπο της πείνας σου, της ανορεξίας σου, το νευρικό τικ κάτω απ' το μάτι σου,εγώ ο αρλεκίνος της γειτονιάς σου, σε αναμένω πάνω σε αναμμένα φωτοστέφανα να με πετύχεις με το βέλος της τεμπελιάς σου, στο καλλιτεχνικά ανορθόγραφο ονοματεπώνυμο μου να σταυροκοπηθείς ονειρεύομαι, του ωραιοποιημένου παρελθόντος εσύ νοσταλγέ, έλα με χειροκροτήματα να με ορίσεις ιχνηλάτη των μπαγιάτικων ονείρων σου, του μέλλοντος αγεωγράφητε υπηρέτη τι σου ζητώ;
Του μονόχνωτου τραγουδιού μου να είσαι ο αποδέκτης, των ξανατηγανισμένων μου ρεφρέν ο δοκιμαστής. Στα charts της ρηχότητάς το αγκίστρι μου θα σου ρίξω κι εσύ χρυσόψαρο στου άσματος την γυάλα, τσίμπησε τον φελλό των στίχων μου.
Θέλω να ακούσω από τα χείλη σου τραγουδισμένο, ότι τίποτα δεν σου ανήκει, πως ελπίδα καμιά δεν έχεις χωρίς εμένα, (σου υπενθυμίζω πως η δισκογραφική εταιρεία που με διάλεξε για να σε εκπροσωπήσω και συνθέτει την ίδια μπαλωμένη μελωδία κάθε τέσσερα με πέντε χρόνια σου προσφέρει πρώτο τραπέζι πίστα στην άγνοια σου -τι λες;) πως ο καλλιτεχνικός μου ατζέντης είναι αυτός που ξέρει περισσότερα από εσένα για σένα.
Στο καλαμάκι του καφέ σου παίξε την μελωδία μου, κι εγώ φίδι κουφό θα κάνω πως χορεύω, στα σεσουάρ των κομμωτηρίων κάνε μπούκλα τα σχέδια σου κι εγώ ταπεινός κουρέας των επιθυμιών σου θα κόβω τα οράματα που φύτρωσαν στο κεφάλι σου.
Εγώ ο χαμαιλέων τραγουδιστής των δισκογραφικών τι σου ζητώ;
Ένα χρυσό δίσκο πάνω στο πτώμα σου.