«Προέκυψαν ωραία τραγούδια αλλά έχασα κάθε διάθεση να τα ηχογραφήσω, όταν η Μαρία έφυγε από τη ζωή το Γενάρη του 2009»… Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων κατατοπιστικών που θα διαβάσετε, ο συνθέτης Μανώλης Ανδρουλιδάκης με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ με τον τίτλο «Χάλκινα Φεγγάρια» όπου μεταξύ άλλων εμπεριέχεται και το γοητευτικό «Ναύπλιο». Ένα «νέο τραγούδι απ’ τα παλιά» που αποτελεί και την «τελευταία» κυκλοφορία της σπουδαίας Μαρία Δημητριάδη
Η θάλασσα μόνη
στο Μπούρτζι τ’ αηδόνι δεν πάει ποτές
το κύμα φιλιώνει
μιλιά δε σηκώνει κι ακούει τι λες
.Αμέτρητα σπίτια
στου κάμπου τα στήθια αγάπες παλιές
τα μάτια σου δωσ’ μου
στις άκρες του κόσμου ν’ ανάψω φωτιές.
Μαζεύω τις λέξεις
να βρεις να διαλέξεις τις πιο καθαρές
στη γη μας απάνω
ποτέμου δε χάνω, στο τέλος μου λες.
Πουλιά μας αρπάζουν
τα λόγια και κράζουν τους κατακτητές
στο Ναύπλιο Νυχτώνει
αγέρωχοι δρόμοι, βροχή μου μην κλαις
Ιανουάριος 2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου