Μάνος Ελευθερίου – «Άνθρωπος στο πηγάδι»

Είναι μικρές οι λέξεις για να χαρακτηρίσουν τα ακριβά πονήματα δημιουργών όπως ο Μάνος Ελευθερίου. Ήταν μοιραίο ο άνθρωπος αυτός να βγει απ’ το…
στενό σακάκι του στιχουργού, να μην εγκλωβιστεί στον τιμητικό χαρακτηρισμό του ποιητή και σαν συγγραφέας να δώσει στάγματα ψυχής, μνήμες, εμπειρίες, τραύματα και οράματα ζωής.
Μικρές αποσκευές που ταξιδεύουν στο διάβα των καιρών, αγγίζουν καρδιές, ξυπνούν συναισθήματα, επουλώνουν σημάδια, τραυματίζουν στιγμές βιωμένες, αβίωτες. Πώς να ανιχνεύσεις κώδικες και τακτικές, σκοπούς και συμπεράσματα, σε μια γραφή που ξεφεύγει από τα τετριμμένα, που εκπλήσσει ευχάριστα ή ακόμη και δυσάρεστα τον κακομαθημένο αναγνώστη που προσδοκά να πιαστεί σε ευκολίες, τερτίπια, σιγουριές και λύσεις. Το κέντημα του Ελευθερίου θυμίζει διπλοβελονιά ήρεμης μαστόρισσας, που ξέρει την τέχνη της, που αγωνιά αλλά και είναι σίγουρη για το αποτέλεσμα. Ο «Άνθρωπος στο πηγάδι» είναι μια κόντρα σε όλα όσα έχουμε βολευτεί σήμερα πολλοί από εμάς. Μια γροθιά στο στομάχι, γι’ αυτά που χάνουμε ενώ νομίζουμε πως ζούμε. Γραμμή τη γραμμή, σταλαγματιά σταλαγματιά αποστάζει την ευφυία, την διαύγεια, τα φαρμάκια, τις δυνατές στιγμές και τις αδυναμίες, τις κατακτήσεις ενός πολυδιάστατου δημιουργού που «πάλεψε» σκληρά για να μας μεταφέρει τις αλήθειες του στο χαρτί.