Kαλώς ήλθε το ευρώ!

palabourtzi

 

Eκδήλωση πραγματοποιείται σήμερα στο χώρο του πανεπιστημίου Ναυπλίου για την υποδοχή των νέων φοιτητών της πόλης μας. Το Παλαμπούρτζι τηρώντας τις φιλόξενες παραδόσεις του τόπου μας θέλει κι αυτό με τη σειρά του να υποδεχτεί το νέο αίμα της περιοχής, να του ευχηθεί να ανανεώσει τα πνευματικά της κύτταρα και επιθυμεί αυτός του ο χαιρετισμός, αν γίνεται, να συμπεριληφθεί στις επίσημες εκδηλώσεις καλωσορίσματός τους από το Πανεπιστήμιο Ναυπλίου.

 

«Σύντροφοι φοιτητές και κυρίως φοιτήτριες, καλώς μας ήλθατε! Αν δεν το ξέρετε ήδη, να σας πληροφορήσω πως έχετε έρθει στη πιο όμορφη, στη πιο γοητευτική και γραφική καρτ ποστάλ πόλη της χώρας μας. Μια πόλη ένδοξη και ηρωική, την λεγόμενη πρώτη πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους. Το Ναύπλιο της Ρωμανίας. Την πρωτεύουσα της Αργολίδος με τ’όνομα.

Εδώ τα φοιτητικά σας χρόνια θα στολιστούν με τις πιο όμορφες και γλυκειές αναμνήσεις που είχατε ποτέ ονειρευτεί. Αρκεί και σείς με τη σειρά σας να μην είστε και τόσο απαιτητικοί. Να δείχνετε συγκατάβαση και να τα βλέπετε όλα από την θετική τους σκοπιά. Όπως και οι κάτοικοι του τόπου που φοιτάτε.

Επειδή είστε και λίγοι-συνήθως καμιά 40ριά τον χρόνο γράφεσθε και καμιά 20ριά μένετε εδώ- καλό θα είναι να γνωριστείτε καλά μεταξύ σας και να γίνετε φίλοι. Γιατί όχι, και να γνωρίσετε φίλους φοιτητές μεγαλύτερους από εσάς και να διευρύνετε την παρέα σας και τις ανησυχίες σας. Πιστεύτε με, σας είναι απαραίτητο.

Όχι μόνο για να γνωρίσετε καινούριο κόσμο αλλά κυρίως για να καταφέρετε να τη παλέψετε ως το τέλος της φοιτητικής σας ζωής με σώας τας φρένας. Οι λόγοι πολλοί.

Σε αρχικό στάδιο να σας πληροφορήσω πως η τουριστική πόλη που έχετε στο νου σας δεν υπάρχει πια. Αυτό που ξέρατε για το Ναύπλιο, γεμάτο ζωή, κίνηση, κόσμο, νυχτερινή ζωή και άλλα κουραφέξαλα είναι ψέμα. Μια στρεβλή εικόνα των διακοπών σας ή ενός φευγαλέου σαββατοκύριακου. Το Ναύπλιο, τις κρίσιμες ώρες και μέρες του χειμώνα, πλην σαββατοκύριακου δηλαδίς, συγκαταλέγεται στις παραδοσιακές μίζερες επαρχίες της χώρας με ελάχιστη κίνηση και πολιτιστική ζωή. Υπάρχει ένα κινηματογράφος που τον επισκέπτονται συνήθως μαθητές, φοιτητές σαν κι εσάς και ελάχιστοι ενήλικοι ιθαγενείς. Μια βιβλιοθήκη που κλείνει στις 2 το μεσημέρι. Ένα αρχαιολογικό μουσείο, μια πινακοθήκη, ένα λαογραφικό, το Παλαμήδι, το Μπούρτζι, η Ακροναυπλία, το μουσείο κομπολογιού κανά δυό άλλα που ξεχνάω και πάπαλα. Ο πρώτος σας μήνας ας πούμε τελείωσε. Από εκεί και πέρα το χάος. Πολλά καφέ, ελάχιστα παραδοσιακά ή κάπως ιδιαίτερα και κάποια βραδυνά μπαράκια που ή βαράνε μύγες ή βλέπεις συνεχώς τις ίδιες φάτσες να κάθονται στις ίδιες θέσεις, να πίνουν τα ίδια ποτά και να κάνουν τις ίδιες κουβέντες. Άντε να πούμε και το τοπικό θέατρο που παίζει συνήθως σαββατοκύριακα και καμιά εκθεσούλα ζωγραφικής, ή φωτογραφίας που σκάει σε καμιά γκαλερύ ή άλλο χώρο της πόλεως.

Όπως καταλαβαίνετε, αν δεν κάνετε παρέες, αν δεν γνωρίσετε κόσμο και αλληλοπηγαίνετε και ξενυχτάτε σε σπίτια συμφοιτητών σας , δεν θα τη βγάλετε και πολύ καθαρή. Θα σας φάει λιγάκι η μαύρη μούχλα της πόλεως ή αλλιώς η πέτρινη της υγρασία. Από την άλλη όμως σκεφτείτε το και λίγο θετικά. Φανταστείτε τον εαυτό σας και την παρέα σας στις 2 το βράδυ, ας πούμε τον Γενάρη, στη μέση της πλατείας συντάγματος. Εσείς παρέα με τα σκυλιά της γύρω περιοχής και τίποτα άλλο. Μόνοι σας. Όλη η πόλη για πάρτη σας. Βλέπετε; Έχει και τα θετικά του το πράγμα.

Ο πιο σοβαρός λόγος όμως που οφείλετε να γνωριστείτε μεταξύ σας, να κάνετε μεγάλες παρέες και να περνάτε καλά είναι για να μην αναγκαστείτε να γνωριστείτε -ελέω μοναξιάς- με πολλούς από εμάς, τους ντόπιους. Εμείς οι ντόπιοι, οι κωλοπλένηδες όπως μας φωνάζουν, δεν λέω, καλοί ανθρώποι είμαστε αλλά μας διακατέχουν κάποια σύνδρομα περίεργα που θέτουν σε κινδύνο την ψυχική υγεία των συνομιλητών μας. Είναι μωρέ μάλλον το γεγονός πως γεννηθήκαμε σε μια πολύ όμορφη πόλη, ένα στολίδι που δυστυχώς δεν ήταν δική μας κατασκευής και τώρα δεν ξέρουμε πώς να του συμπεριφερθούμε. Κωλόβλαχοι έλληνες μέσα σε νεοκλασική παραθαλλάσια βίλα. Καταλαβαίνετε… Είμαστε και λιγουλάκι συντηρητικοί στις απόψεις μας, οπότε μη ξανοίγεστε πολύ. Κρατηθείτε. Και οι ντόπιοι μεταξύ τους αυτό κάνουν. Φυλάγονται. Κάτι ξέρουν. Και σε καμία των περιπτώσεων μην αναμιχθείτε σε ναυπλιώτικο καυγά. Σε καμία. Να ξέρετε πως τις καλύτερες προθέσεις να έχετε, στο τέλος εσείς θα φταίτε. Εδώ δεν ψάχνουμε ακριβώς για τις αιτίες των προβλημάτων μας αλλά εξ’ ολοκλήρου για εξιλαστήρια θύματα. Οπότε προσοχή και σε αυτόν τον τομέα.

Αυτά προς το παρόν καλά μου παιδιά. Στο μέλλον ίσως προλάβουμε και πούμε περισσότερα και πιο αναλυτικά. Καλή διαμονή σας εύχομαι και υπομονές. Θα περάσει. Μια μαλακία επιλογή κάνατε για 4 χρόνια. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος»