Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

"ΜΕΣΟΒΑΣΙΛΕΙΑ" του Οδυσσέα Ιωάννου

 
Ησυχία. Σαν μεσημεριάτικος καύσωνας. Και καμμία είδηση επί της ουσίας. Όλα στο mute. Και η “ζωηρή” αθρογραφία και τα λαχανιαστά δελτία ειδήσεων, φλέβες που στέλνουν το αίμα με ηλεκτρική αντλία. Πεθαμένες. Και οι “αγωνίες” για τις διεθνείς συναντήσεις και ζυμώσεις, είναι

πορδές στο σύμπαν. Νέκρα. Μεσοβασιλεία λέγεται αυτό, μου είπε προχτές ο φίλος μου Γιώργος Ανδρέου. Το παλιό τελείωσε το καινούριο δεν είναι καν στην φάση του πρώτου υπερηχογραφήματος ή της Β΄ χοριακής, και στο ενδιάμεσο κάποιοι πιερότοι παίζουν τους ζωντανούς και τους παράγοντες εξελίξεων. Η ζωή κολλημένη σε μία άτεχνη αυτοαναφορικότητα, και τα όποια νέα είναι οι ήχοι από τους διπλανούς που πέφτουν. Σαν εφόρμηση πεζικάριων στο φρούριο με τα κανόνια.

Οι εφημερίδες και τα περιοδικά έχουν γραμμή να δείχνουν την θετική πλευρά, να τονώνουν την ψυχολογία στο πόπολο, με ψευδαισθήσεις και πρακτικές ανάλογες με εκείνες του life style. Ένας τριαντάρης που βρήκε μια γαμάτη πατέντα να καλλιεργεί ραδίκια (έχει ήδη προτάσεις από το εξωτερικό για εξαγωγές), δύο πιτσιρικάδες που έφτιαξαν μία εφαρμογή για smart phone, όπου σου μετράει την πίεση ενώ ταυτόχρονα σου προτείνει κατάλογο με ανάλατα, ένας βιολόγος που του έκαναν πρόταση να λάβει μέρος σε διεθνές πείραμα για το πώς ζευγαρώνουν τα κοάλα, ένα νιόπαντρο ζευγάρι φεύγει για ένα ορεινό χωριό και φτιάχνει ξενώνες για όσους έχουν ωροσκόπο Παρθένο και Σελήνη - γάμησέ τα!

Η Ελλάδα που δεν παραδίδει τα όπλα! Που έχει ιδέες, γίνεται δημιουργική, χτίζει μέσα από τις στάχτες! Και όποιος δεν είναι επινοητικός και δεν του κατεβάζει η κούτρα του πρωτοποριακές επιχειρηματικές ιδέες είναι ένας μίζερος σκατοloser που δεν έχει θέση στον καινούριο καταμερισμό.

Πριν από δύο Δευτέρες έγραφα πως η δημιουργία είναι ο μόνος δρόμος –και δεν το παίρνω πίσω- όμως αυτή η ενέσιμη παροχή αισιοδοξίας μέσα από την χάρη του ατυχούς παραδείγματος είναι τόσο αφελής –σε ορισμένες περιπτώσεις πρόστυχη- που αποδεικνύει πως είμαστε μίλια μακριά ακόμη και από ένα χιλιοστό αλλαγής τροχιάς στον τρόπο σκέψης μας.

Τίποτα δεν συμβαίνει. Παράλυση. Είναι λογικό. Η Ιστορία είναι γεμάτη από τέτοιες περιόδους. Ό,τι κινηθεί, όταν κινηθεί, θα είναι σε άλλη κατεύθυνση. Το μοντέλο που θέλει την κοινωνική οργάνωση να έχει χώρο μόνο για τους “ταλαντούχους”, τους “καπάτσους”, τους “έξυπνους” και τους “καινοτόμους”, πτώχευσε πρώτο. Οι μισοί είναι φυλακή και οι υπόλοιποι σε διακανονισμό με τις τράπεζες για να σώσουν τα σπίτια τους.

Καμία καινούρια κοινωνία δεν θα καταφέρει τίποτα καλύτερο δίχως πρώτα από όλα μέριμνα και ένα χεράκι για τους ανυπεράσπιστους. Καμία χλιδή δεν έχει ούτε ένα ζωντανό αιμοπετάλιο από εκείνα που βρίσκεις “τρεχούμενα” και σε αφθονία μέσα στην αγάπη δυο ανθρώπων.

Μεσοβασιλεία. Η Πολιτική παρέδωσε. Η Οικονομία βασιλεύει και προσπαθεί να κρατηθεί κανιβαλίζοντας όσους “περισσεύουν”. Μέχρι να αντιστραφεί αυτό, δεν θα υπάρχουν ειδήσεις. Τουλάχιστον όχι καλές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου