Θαρρώ πως ακόμα η Ελλάδα ξύνει τις κακοφορμισμένες πληγές του εμφυλίου.Νεράκι στο κρασί του δεν έβαλε κανένας κι έτσι φτάσαμε ως εδώ.Βολευτήκαμε στον πατροπαράδοτο ωχαδερφισμό μας και πιστέψαμε πως ο λύκος γίνεται τσοπανόσκυλο.Εντάξει, κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας αλλά πώς θα κάνουμε Πάσχα διάολε;
Διαβάζω αγγελία «ζητείται εργασία με θέρμανση, μισθός προαιρετικός».Ζούμε κανονικά τα ανέκδοτά μας μα δε γελάει κανείς πια.Ή το χιούμορ μας είναι ακαταλαβίστικο ή η κατάθλιψη ισοπεδώνει τους δείκτες νοημοσύνης.Θα γίνω παπάς να εξομολογώ μωρές παρθένες και να καβατζάρω κατιτίς από το συσσίτιο των αστέγων. Άλαλα τα χείλη των ασεβών.
Τελικά,δε μας τις πούλησαν τις ελπίδες για μια καλύτερη ζωή, μας τις νοίκιασαν αλλά αργήσαμε να το καταλάβουμε.Κάποιοι από μας μπορεί να κάγχαζαν αυτάρεσκα πως είμαστε το κέντρο του κόσμου και οι αφέντες του μαζί, τώρα όμως που το ψιλικατζίδικο της Ελλάδας καταρρέει τι θα διαλέξεις να σώσεις από τα συντρίμμια άραγε, το παιδί σου ή τη χρυσαφί απλήρωτη μερτσεντέ?Να χάσει ο τοκογλύφος το στασίδι του και την ενορία του μαραμένε μου πατριώτη?Θα γίνω μικροπωλητής να πουλάω κουκλάκια βουντού με τις φάτσες «αυτών που φταίνε».Έχε το νου σου μη δεις κάποιο να σου μοιάζει χαροκαμένε Μανωλιό μου και ξεπέζεψε λιγάκι να σε φιλέψω αντίδωρο…
Βιώνουμε ιστορικούς καιρούς αλλά πάσχουν από έλλειψη αδρεναλίνης.Έχουμε(ακόμα) άρτο και οθωμανικά θεάματα αλλά λείπει η αίγλη του παρελθόντος.Μέχρι και κάτι γιαγιάδες που ψηφίζουν με προσημειωμένα ψηφοδέλτια έχω ακούσει να λένε πως δεν έκανε καλά ο Κουφοντίνας και παραδόθηκε.Κατά τα άλλα, εξαθλιωνόμαστε κατά βούληση, σκοτωνόμαστε για ψύλλου πήδημα και όλη η επιχειρηματολογία μας εξαντλείται σε ένα ουστ με θαυμαστικό.Θα γίνω ράφτης κυριών και θα ετοιμάσω το πιο εντυπωσιακό φόρεμα για την άρρωστη δημοκρατία μας, να το φορέσει μια και καλή στο νεκροκρέβατό της.Αφήστε με τώρα καλέ κύριε να πάω να της ετοιμάσω την κηδεία της και να νομίζουν οι επαγγελματίες καιροσκόποι κατ’εξακολούθηση πως πρόκειται για φιλανθρωπικό χορό.Καλές και οι μεταμοντέρνες μοιρολογίστρες αλλά δε μας δείχνουν κάποιο δρόμο να διαβούμε.
Άνθρωπος για όλες τις δουλειές είμαι.Το μεροκάματο να βγαίνει μωρέ στον πλανήτη πραγματικότητα.Παιδί για τα θελήματα.Τουλάχιστον ο πολιτισμός μου δεν είναι φτιαγμένος από ισολογισμούς αλλά προσπαθεί να τη βγάλει καθαρή σε ένα σκληρό ανταρτοπόλεμο. Χωρίς φανφάρες μέσα στο καρναβάλι μιας δήθεν προοδευτικής ιδεολογίας που αναστενάζει στο βωμό του lifestyle για λίγα δευτερόλεπτα δόξας.Ό,τι προαιρείσθε!Αλλά μη ζητήσετε ρέστα.
Έχω ένα φύλακα διάβολο να με φυλάει από λογής επαίνους, κούφια λόγια και υποσχέσεις।Ακόμα κι αν δεν έρθουν σύντομα οι καλύτερες μέρες, ξέρω πως θα είναι τουλάχιστον πιο συναρπαστικές.Φτάνει να μείνουμε μακριά από ασθενοφόρα, εξωτερικά ιατρεία, τρελάδικα και φυλακές κάθε λογής.Έστω και μέσα στην ομίχλη, το δίκιο μας θα το βρούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου