Η ζωή που ξέχασα

Τριγύρω μου ψυχές που μπέρδεψαν τους δρόμους
και βρίσκουν τη γαλήνη τους σε σώματα λειψά
τ’ανάπηρα τραγούδια τους μου βάρυναν τους ώμους
μα πρόλαβα και τά’ ριξα μια νύχτα στη φωτιά.

Ό,τι ψάχνω κι ό,τι έχασα
θαμμένα μυστικά σε μια ζωή που ξέχασα
όσα βρήκα κι όσα ξόδεψα
πληγές μου ανοιχτές να σας γιατρέψω μπόρεσα.

Ταξίδια μακρινά που μείνανε να λέμε
για τις μισές αλήθειες τους, για άρρωστες βροχές
για δάκρυα κοριτσίστικα, για δυο ζωές να φταίμε
τα ψέματα κρυφτήκανε σε άδειες προσευχές.

Αγάπες μυστικές που μείνανε κρυμμένες
Βαθιά στα καλοκαίρια μου, στου Αυγούστου τις σιωπές
Χαμόγελα μου χάρισαν και μείναν πάντα ξένες Στα χρόνια μου βουτήξανε, σε μνήμες σκοτενές

Γ. Αθανασόπουλος