Εντάξει μωρέ, παραδίνομαι. Δεν έχει νόημα πια. Τι να πεις και τι να γράψεις. Μια δειλή φωνή είπε δειλά λόγια. Αποκαρδιωτικές κουβέντες από πρωθυπουργό σε πάνελ με χαπακωμένες μαριονέτες δίπλα του. Παραδίνομαι. Αλήθεια.
“Στόχος μας, κάθε οικογένεια να έχει έναν, τουλάχιστον εργαζόμενο!”. Το άλλο ήταν καλύτερο, το επανέλαβε περήφανα τρεις φορές. “Έχουμε πάρει το μεγαλύτερο δάνειο που έχει δωθεί ποτέ στον πλανήτη, σε χώρα!”
Μα την Παναγία παραδίνομαι! Πέφτουν οι λέξεις σαν σαπισμένα δόντια.
Είναι άλλοι άνθρωποι, μιλάνε άλλη γλώσσα, νιώθουν αλλιώς, αγαπάνε αλλιώς, ζούνε αλλιώς, είναι άλλοι.
Του Οδυσσέα Ιωάννου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου