«Μάνα- Μητέρα – Μαμά»

Γράφει η Ανδριανή Ξιάρχου

Εν αρχή ην ο άνθρωπος που μας έφερε στον κόσμο. Ο καθένας μας όμως μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία στη γιορτή της μητέρας, μιας και υπάρχουν και εκείνες που στάθηκαν ή εξακολουθούν να στέκονται δίπλα μας σαν πραγματικές μάνες. Και μια γιορτή δεν κρύβει πάντα χαρά. Κάποιες μητέρες δεν έχουν το παιδί τους και κάποιες άλλες δεν έχουν τη δική τους μητέρα. Κάποιες μητέρες ζουν με την ανάμνηση του γέλιου και κάποιες άλλες αγνοούν την χαρά τους στην απουσία του παιδιού τους.

Έχουν γραφτεί τόσα πολλά γι’αυτή την τόσο ξεχωριστή λέξη. Κι όμως πάντα έχουμε να πούμε κάτι καινούργιο, διαφορετικό, κάτι ξεχωριστό, κάτι που να αγγίζει τις καρδιές μας, αποδίδοντας ευγνωμοσύνη και αγάπη για αυτό το ξεχωριστό πλάσμα στη γη!

Ιδιαίτερο και ξεχωριστό συνάμα για τον καθένα, μοναδική και ιδανική η αγκαλιά της μάνας, ζεστό, τρυφερό και απόλυτο το φιλί της, ουσιαστική, αυταρχική και πηγαία η αύρα της. Η συνύπαρξη μαζί της ηρεμεί, ολοκληρώνει, συμπληρώνει και διαμορφώνει το σπλάχνο της. Ποια είναι η αξία της μάνας, για τον καθένα μας ξεχωριστή. Η μητέρα είναι οι ρίζες μας με το παρελθόν η συνέχιση της ζωής!

Δένει ο ομφάλιος λώρος, το σώμα της μάνας και του παιδιού για πάντα κρατώντας τα δεμένα, όπου και να πάμε πάντα η σκέψη της είναι στο παιδί της. Ένας δεσμός, τόσο ισχυρός που δεν το σπάει ούτε ο θάνατος. Μια σχέση καθοριστική στην μετέπειτα πορεία και της ψυχική υγεία του παιδιού. Το πρότυπο συμπεριφοράς που παίρνουμε, το κουβαλάμε μέχρι το τέλος, μεγαλώνουμε με τις ίδιες αρχές τα παιδιά μας και πολλές φορές κάνουμε τα ίδια λάθη. Μόνο τότε τα κατανοούμε και είμαστε σε θέση να συγχωρούμε τον άνθρωπο που μας έφερε στη ζωή.

Μητέρες που έχουν χάσει το παιδί τους

H εμπειρία της μητρότητας αποτελεί ανεξίτηλη σφραγίδα στη γυναικεία ταυτότητα. H ψυχική αλλαγή που συντελείται όταν γίνει το πέρασμα σε αυτή τη νέα κατάσταση ύπαρξης και λειτουργίας, της μητρότητας, μεταβάλλει και τον τρόπο με τον οποίο η γυναίκα αντιλαμβάνεται την πραγματικότητά της. Το σκοπό και την ύπαρξη της, την ίδια την ολοκλήρωση της. Γυναίκες που έχουν χάσει το έμβρυό τους κατά τη διάρκεια της κυοφορίας, γυναίκες που αναγκάστηκαν να αποβάλλουν γιατί ο πατέρας του παιδιού δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του ή που έχουν χάσει το βρέφος τους σύντομα μετά τη γέννα, εξαιτίας κάποιας ανίατης ασθένειας, εξακολουθούν να φέρουν την ταυτότητα της μητέρας, ακόμη και αν δεν έχουν άλλα παιδιά για να εκπληρώσουν τα μητρικά τους καθήκοντα. Αλλά και οι γυναίκες που έχουν χάσει το παιδί τους σε μεγαλύτερη ηλικία, λόγω ασθένειας ή ατυχήματος, παραμένουν «μητέρες». Πόση δύναμη μπορεί να έχει η μάνα όταν αντέχει τόσο πόνο?. H γιορτή της μητέρας αποτελεί μια ευκαιρία εκδήλωσης αγάπης και υπενθύμισης ότι το παιδί που χάθηκε υπήρξε.

Μητέρες χωρίς μητέρα

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη κατηγορία γυναικών: δεν είναι ότι οι μητέρες τους δεν βρίσκονται πια στη ζωή, αλλά είναι οι γυναίκες αυτές που δεν είχαν την τύχη να δημιουργήσουν έναν άρρηκτο συναισθηματικό δεσμό με τις μητέρες τους. Οι γυναίκες που σήμερα είναι μητέρες οι ίδιες αλλά ήταν συναισθηματικά παραμελημένες ως παιδιά, με παιδική ηλικία στιγματισμένη από αρνητικά βιώματα μπορεί να έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους και να χρειάζεται να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια με τα δικά τους παιδιά ώστε να τους δώσουν αυτά που οι ίδιες δεν έλαβαν από τις δικές τους μητέρες. Οι μητέρες που δεν είχαν έναν καλό λόγο για τις κόρες τους, που ήταν τελειομανείς και επιθυμούσαν να ζήσουν τη ζωή τους μέσα από τις επιτυχίες της κόρης τους, οι μητέρες που στάθηκαν με κάποιο τρόπο τροχοπέδη στην εξέλιξη της κόρης τους, στιγμάτισαν αυτές τις γυναίκες που τώρα έγιναν οι ίδιες μητέρες. Όταν αυτές όμως συνειδητοποιήσουν την επιρροή των βιωμάτων τους στο πώς σκέφτονται και αντιδρούν σήμερα που είναι οι ίδιες μητέρες, έχουν τη δύναμη να μην εγκλωβιστούν στα αρνητικά σχήματα του παρελθόντος, αλλά να επικεντρωθούν στα θετικά σημεία και να αλλάξουν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους προς το καλύτερο.

Χωρισμένες μητέρες

Με τον αριθμό των διαζυγίων σε άνοδο, ολοένα και περισσότερες μαμάδες, ή και μπαμπάδες που αναλαμβάνουν την επιμέλεια του παιδιού τους, αξίζει να γιορτάσουν τη γιορτή της μητέρας. Πρόκειται για τους γονείς που έκαναν προσωπικές θυσίες και επένδυσαν στην ψυχική υγεία του παιδιού τους, συχνά σε αντίξοες συνθήκες. Πέρα από τη σημασία του βιολογικού δεσμού, η λέξη «μητέρα» ενέχει και την έννοια της ανατροφής, της φροντίδας, της προστασίας και του συναισθηματικού δεσμού με το παιδί. Ο χωρισμένος γονιός, χωρίς την υποστήριξη της πυρηνικής οικογένειας, μπορεί να είναι εξίσου επιτήδειος στο να φέρει εις πέρας την ύψιστη αποστολή του να μεγαλώσει ένα παιδί, προσφέροντας όχι μόνο υλικά, αλλά κυρίως συναισθηματικά. Πόσες φορές άλλωστε μια χωρισμένη μητέρα έχει σταθεί σε δύο ρόλους άξια ?

H αγάπη δίνει δύναμη

Τι είναι η μητέρα; Για μένα είναι η απόλυτη αγάπη! Δίνει ζωή χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα, προσφέρει χωρίς να ζητά, αγωνιά χωρίς να πιέζει, υποφέρει σιωπηλά, είναι χαρούμενη όταν είναι χαρούμενο το παιδί της, γελά όταν γελάει, υποφέρει με την αρρώστια του, νοιώθει περηφάνια με την επιτυχία του παιδιού της. Όποια και αν είναι η μητέρα μας είναι μοναδική. Είτε είναι γυναίκα που καθαρίζει σκάλες είτε γυναίκα καριέρας, τα μητρικά ένστικτα σε όλες είναι ίδια. Αυτή μας δίνει τα φτερά για να πετάξουμε μακριά της! Να συνεχίσουμε το δρόμο μας, να ολοκληρώσουμε τον δικό μας κύκλο ζωής!

Δεν είναι τυχαίο που στην Αρχαία Ελλάδα λατρευόταν η Γαία η μητέρα- γη, μητέρα θεών και ανθρώπων. Λατρευόταν κάθε άνοιξη! Αργότερα αντικαταστάθηκε από τη Ρέα. Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Με την εξάπλωση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη η γιορτή άλλαξε έννοια και έγινε προς τιμήν της Μητέρας Εκκλησίας. Έτσι ο κόσμος τιμούσε μαζί μητέρα και εκκλησία χρησιμοποιώντας παραδοσιακά γλυκά, σοκολάτες και λουλούδια.

Το 1907 μια γυναίκα από τη Φιλαδέλφεια, η Ana Jarvis, ξεκίνησε μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας. Αυτό υιοθετήθηκε από πολλές χώρες του κόσμου, ανάμεσα τους και η Ελλάδα.

Η εμπορευματοποίηση της γιορτής δεν άργησε να έρθει….. παρόλα αυτά η αξία της πραγματικής αγάπης δεν αλλοιώνεται και δεν περιμένουμε μια μέρα το χρόνο για να εκφράσουμε την αγάπη μας στη μητέρα μας. Ένας καλός λόγος, ένα χαμόγελο και ένα σ’ αγαπώ είναι πάντοτε βάλσαμο στην ψυχή της!

Σ’ αγαπώ μαμά μου…

Αφιερωμένο στην μητέρα μου …..

Και σε όλες τις μητέρες του κόσμου!