Δυο σκηνές από ταινίες που είδα ή ξαναείδα πρόσφατα, τριγυρνάνε στο μυαλό μου και γεννάνε σκέψεις.
Ή σκοτώνουν άλλες σκέψεις. Το ίδιο κάνει, ποιος είπε ότι οι σκέψεις δεν μπορεί να είναι Μήδειες;
Ταινία πρώτη: Public enemies.
Ο Τζόνι Ντεπ με τα μυαλά χυμένα στο πεζοδρόμιο προλαβαίνει να αφήσει πίσω του ένα «bye, bye, blackbird». Με αποδέκτη την Marion Cotillard. Που το ακούει - μέσω αγγελιοφόρου, του θύτη εν προκειμένω - και σπάει σε κομμάτια
Last words, ούτε famous, ούτε τίποτε , απλά τελευταίες.
Ταινία δεύτερη: Inception.
Ο Ντι Κάπριο σφίγγοντας το μπράτσο της Cotillard της λέει τόσο απόλυτα (τόσο που τη μελανιά στο μπράτσο την είχα κι εγώ μετά) «I miss you but I don’t trust you».
Της το λέει καταπρόσωπα. Όχι με mail, sms, αλληγορικές αναρτήσεις ή μέσα από ασύρματες ή δορυφορικές γραμμές. Στα μούτρα.
Το πρόσωπο του Ντεπ ένα με το κρύο τσιμέντο, το πρόσωπο της Cotillard ένα με το κρύο τσιμέντο κι αυτό.
Δεν ξέρω ποιο από τα δύο πόνεσε περισσότερο και σε ποιο από τα δύο το «The End» που ακολούθησε ήταν το πιο πειστικό.
Last word, ούτε famous, ούτε τίποτε, απλά end.
Ή σκοτώνουν άλλες σκέψεις. Το ίδιο κάνει, ποιος είπε ότι οι σκέψεις δεν μπορεί να είναι Μήδειες;
Ταινία πρώτη: Public enemies.
Ο Τζόνι Ντεπ με τα μυαλά χυμένα στο πεζοδρόμιο προλαβαίνει να αφήσει πίσω του ένα «bye, bye, blackbird». Με αποδέκτη την Marion Cotillard. Που το ακούει - μέσω αγγελιοφόρου, του θύτη εν προκειμένω - και σπάει σε κομμάτια
Last words, ούτε famous, ούτε τίποτε , απλά τελευταίες.
Ταινία δεύτερη: Inception.
Ο Ντι Κάπριο σφίγγοντας το μπράτσο της Cotillard της λέει τόσο απόλυτα (τόσο που τη μελανιά στο μπράτσο την είχα κι εγώ μετά) «I miss you but I don’t trust you».
Της το λέει καταπρόσωπα. Όχι με mail, sms, αλληγορικές αναρτήσεις ή μέσα από ασύρματες ή δορυφορικές γραμμές. Στα μούτρα.
Το πρόσωπο του Ντεπ ένα με το κρύο τσιμέντο, το πρόσωπο της Cotillard ένα με το κρύο τσιμέντο κι αυτό.
Δεν ξέρω ποιο από τα δύο πόνεσε περισσότερο και σε ποιο από τα δύο το «The End» που ακολούθησε ήταν το πιο πειστικό.
Last word, ούτε famous, ούτε τίποτε, απλά end.
Με εκτίμηση,
Αθηνά...
