Είναι αργά για να αλλάξω οτιδήποτε σε εμένα και πολύ νωρίς για να προσπαθήσω, κοντεύει να ξημερώσει...Η μοναχικότητα τελικά είναι ανίατη.
Τις τελευταίες δεκάδες χρόνια δεν την άγγιξα.
Συστηματικά άρχισα να την αποδέχομαι.
Σήμερα σχεδόν την απολαμβάνω.
Δεν νοιάζει κανέναν σας, αλλά ως συνήθως, σε εμένα μιλούσα.
Είναι νωρίς το πρωί, 4:25 και έπρεπε να πω δυο λέξεις με κάποιον.
Καλημέρα...
