Τρίτη 26 Μαΐου 2009

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


Κλείνω τα μάτια μου, μόνο για μια στιγμή
κι στιγμή χάνεται.
Όλα μου τα όνειρα,
περνάνε περίεργα μπροστά από τα μάτια μου.
Το ίδιο παλιό τραγούδι,
σαν μια σταγόνα νερό σε μια ατέλειωτη θάλασσα.
Ότι κι αν κάνουμε καταρρέει στο έδαφος,
όσο κι αν αρνιόμαστε να το δούμε.
Τώρα, μην ελπίζεις άδικα…
Τίποτα δεν κρατάει για πάντα,
μονάχα η γη κι ο ουρανός
Όλα γλιστράνε μακριά…
Σκόνη στον άνεμο.
Το μόνο που είμαστε είναι σκόνη στον άνεμο…
Dust in the wind…
Everything is dust in the wind…

1 σχόλιο:

  1. ...ουρανός και γη / ανω και κάτω άκρα/ και το σώμα μας βροχή / υγρές φιγούρες στις διαθέσεις του αγέρα / σκόρπια ιχνη σε σκόνη / πατημασιές που μας πάνε πιο πέρα/.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή