Σας έχει λείψει, μας έχει λείψει, και τώρα ήρθε επιτέλους η ώρα να δούμε τον Γιάννη Αγγελάκα,Άργος χωρίς τις Τρύπες και με την τωρινή του παρέα να τραγουδάει συνθέσεις και στίχους από το χθες και το σήμερα.Είναι χειμαρρώδης και απρόβλεπτος στη σκηνή, ερμηνεύει αυθόρμητα και «αιρετικά», αλλά είναι και συντονισμένος στην ατμόσφαιρα της εποχής. Δήλωσε πρόσφατα _και κολλάει να το αναφέρουμε με αφορμή τη συναυλία_ ότι «η αληθινή μουσική και η τέχνη γενικότερα οφείλει να προφητεύει τα χειρότερα τις εποχές που οι άνθρωποι νομίζουν πως ευημερούν και τα καλύτερα όταν δυστυχούν, καταθλίβονται και πιστεύουν πως έχουν όλα χαθεί, υπενθυμίζοντάς τους πως πάντα, στο πιο βαθύ σκοτάδι, άνθιζε η συνείδηση και η ορμή για εξέλιξη. Έχουμε ακόμα πολλά γοητευτικά δύσβατα μονοπάτια να περπατήσουμε. Ας το κάνουμε alltogethernow».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου